Dansstorm als kruispunt voor het Brugse danslandschap

Als coördinator van een dansopleiding heb je wellicht een goed inzicht in de noden van jonge dansers, wat leeft er?

“Jonge dansers hebben niet alleen behoefte aan technische vaardigheden, maar ook aan verbinding en creatieve ontwikkeling. In mijn lessen zet ik sterk in op het leren kennen van de leerlingen als persoon. Dans is meer dan alleen pasjes uitvoeren op muziek; het draait om communicatie, het voelen van de groep en het ontwikkelen van een eigen artistieke stem.”

“Daarnaast willen veel jonge dansers zichzelf laten zien. Ze hebben nood aan uitwisseling en inspiratie van anderen. Daarom is een podium zo belangrijk. Het geeft dansers niet alleen de kans om hun vaardigheden te tonen, maar ook om samen naar een doel toe te werken. Een optreden schept een sterke band binnen een groep: iedereen is een individu met een eigen identiteit, maar tegelijkertijd ben je afhankelijk van elkaar. Wat jij doet, beïnvloedt de hele groep.”

Is nood aan verbinding ook iets wat bij jou als docent-maker speelt?

“Absoluut. Ik kies er bewust voor om niet fulltime te werken, zodat ik tijd heb om inspiratie op te doen en niet in mijn eigen bubbel te blijven. Het gevaar in de danswereld is dat je zo gefocust bent op je eigen lessen, voorstellingen en leerlingen, dat je geen tijd meer hebt om naar buiten te kijken. Ik vind het ontzettend belangrijk om andere voorstellingen te zien, om met andere dansers en docenten in gesprek te gaan en nieuwe ideeën op te doen, ook al is dat soms makkelijker gezegd dan gedaan. Uit elke voorstelling neem ik iets mee en die inspiratie kan ik dan weer doorgeven aan mijn leerlingen. Dat helpt om het vlammetje brandend te houden.”

Als je vrijuit mag denken, hoe zou je die drang naar verbinding oplossen?

“Wat ik mis in de danswereld, in Brugge maar ook algemeen, is een open platform waar dansers en docenten samenkomen om te delen en van elkaar te leren. Iedereen werkt heel hard binnen zijn eigen school of groep, maar we zien elkaar nauwelijks bezig. In veel steden is dat anders, daar heb je meer ontmoetingsmomenten, meer podia, meer uitwisseling, zoals in mijn thuisstad Kiev. Hier leeft iedereen op zijn eigen eiland. Dat is jammer, want dans is iets wat verbindt. We moeten niet bang zijn dat iemand iets van ons ‘steelt’ of dat leerlingen ergens anders naartoe gaan. Integendeel, we kunnen zoveel van elkaar leren.”

“Dansstorm is daarom een fantastisch initiatief, omdat het dansers en scholen samenbrengt en die verbinding mogelijk maakt. Kleine riviertjes die samenkomen in een grotere stroom. Ik geloof dat veel mensen dat willen, maar door de drukte van het leven en de constante prestatiedruk ontbreekt vaak de tijd en energie om daar echt op in te zetten. Toch is het net dát wat we nodig hebben: ruimte creëren om te delen, samen te groeien en elkaar te inspireren.”

Op welke manier draagt Dansstorm daar aan bij volgens jou?

“Dansstorm is een bijzonder initiatief omdat het mensen uit verschillende danswerelden samenbrengt. Het zorgt ervoor dat dansers, docenten en anderen uit de sector elkaar kunnen ontmoeten, van elkaar kunnen leren en ervaringen kunnen delen. In plaats van elkaar als concurrenten te zien, wordt er gestimuleerd om met een open blik naar elkaar te kijken.”

“Het doet me denken aan deze metafoor: als je de deur van een verlichte kamer openzet, dan zal de donkere kamer ernaast lichter worden, maar de verlichte kamer niet donkerder. Dansstorm biedt de kans om uit de dagelijkse routine van lesgeven en voorbereiden te stappen en even iets nieuws te ontdekken door met anderen samen te werken. In een tijd waarin iedereen het druk heeft, biedt dit initiatief een moment om stil te staan, buiten je eigen wereld te kijken en te ervaren wat er gebeurt als we elkaar echt open benaderen.”