In Bilitis, een muziektheatervoorstelling met dans rondom Les Chansons de Bilitis van Pierre Louÿs, staat de vrouw centraal in al haar gedaantes, soms als seksueel wezen, verleidend en uitdagend, dan weer vechtend als een leeuwin om een waardevolle positie te verkrijgen in een maatschappij die haar geen ruimte laat.
We schrijven 1897.
Pierre Louÿs beschrijft de sensualiteit en erotiek tussen Bilitis en een andere vrouw, Mnasidika. Debussy vindt de juiste noten bij dit niets aan de verbeelding overlatende ‘Chansons de Bilitis’.
De compositieopdracht aan Wim Henderickx drijft de elementen van voyeurisme en lesbische liefdesscènes uit Debussy’s liedcyclus ten
top. De livemuziek van Revue Blanche wordt, samen met gereciteerde teksten van Pierre Louÿs, geconfronteerd met de wervelende dans en eigen choreografie van Frauke Mariën.