In deze tweedelige lezing gaat Katie Verstockt dieper in op de begrippen ‘narrativiteit’, ‘expressie’ en ‘abstractie’ in de dans.
Katie Verstockt gaat dieper in op de begrippen ‘narrativiteit’, ‘expressie’ en ‘abstractie’ in de dans. Aan het begin van de 20ste eeuw ging, in navolging van de revolutionaire Amerikaanse danseres Isadora Duncan, ook in de balletcreatie meer aandacht naar eerlijke expressie. Daarnaast ontstonden parallel twee bewegingen: een die een nieuwe taal ontwikkelde om uitdrukking te geven aan (verborgen) emoties, geïnspireerd door de bevindingen van Freud en Jung. De andere ging voor abstractie en wilde de toeschouwer boeien met andere ‘inhouden’ van het choreografisch creatiepalet die niet vertellen, niet uitdrukken, niet verwijzen maar ‘zijn’. Lesgever - Katarina Verstockt