#sciencefiction #opmerkelijk #denieuwemens #historischereconstructie #dansgeschiedenis
Na zijn opmerkelijke solo ‘Andrade’ voor Bryana Fritz in de inkomhal van deSingel, komt Michiel Vandevelde terug met een choreografie voor vier dansers. Kunnen we iets over de toekomst zeggen, al kijkend doorheen de lens van wat voorbij is? In ‘Ends of Worlds’onderzoekt Vandevelde dit aan de hand van de westerse moderne en hedendaagse dans: hoe zouden de ‘nieuwe mensen’ straks het werk van Isadora Duncan, Steve Paxton of Anna Halprin lezen? We leven in het jaar 0.2300. De lichamen van de dansers zijn gereproduceerde homines sapientes. Het theater: een historische reconstructie. De dans: een evocatie van een voorbije ruimtetijd-constructie. In vijf delen over het verleden vanuit de toekomst, komt het heden onvermijdelijk aan bod. Choreografie wordt sciencefiction.