Wetenschap en improvisatie mogen dan ogenschijnlijk sterk van elkaar verschillen, toch hebben ze een gelijkaardig doel: ze streven naar iets nieuws, iets dat we niet verwacht hadden of dat we nog niet kenden. In beide praktijken staat dezelfde paradox centraal: we weten niet precies wat we niet weten. Zowel de wetenschapper als de improvisator ontwikkelen technieken om te wachten op het onverwachte, technieken die het mogelijk maken dat er iets nieuws gebeurt (veeleer dan iets nieuws te ‘doen’). In deze workshop zetten we wetenschappelijke protocollen om in danspartituren en vice versa, zoekend naar nieuwe manieren om samen te weten.
Sinds 1994 verdiept Asaf Bachrach (US) zich in contactimprovisatie en andere dansvormen (butoh, tuning scores). Hij heeft intensief les gevolgd bij vermaarde leraren, onder wie Steve Paxton, Kirsty Simson, Lisa Nelson en Min Tanaka. Asaf is een gecertificeerd beoefenaar van Rolfing®. Hij is ook cognitief neurowetenschapper aan het Centre National de la Recherche Scientifique, waar hij taal en dans studeert en, in het bijzonder, gezamenlijke improvisatie.
Deze workshop kan je één dag volgen als je zoveel mogelijk van het aanbod wil proeven of je kan How not to know #1 ook volgen op vrijdag 23/08 als je je in alle aspecten van het thema wil verdiepen.
Als je hieraan deelneemt, is Ana Stegnar ook iets voor jou.